وقتی دلم میگیرد ..وقتی در اوج تنهایی ها و دلگرفتگی ها از تمام ادم ها

همان وقت که تازه یادم میاد امامی دارم

 انوقت که تازه یاد تو می افتم

و انوقت غریبی تو ..که حتی منی که ادعای محبت و امامی زمانی بودن را دارم

همچو منی ارزویم توست..انوقت غریبی تو برایم آشکار می شود

هر وقت ولادتی می شود دستتانمان به سوی توسل به تو بلند است.. اما ،آه از من و من ها

که ادعای مان دوستی توست

و تو را تنها در مشکلات یاد آور می شویم

چقدر غریبی مانند جدت غریبت حسین  تنها فرقش این است

که انان که صدای هل من ناصر حسین را شنیدند ادعایی هم برای حب حسین نداشتند!

 اما من هایی که صدای پسر زهرا را می شنویم و باوقاحت تمام حب او را عشق او را بیان می کنیم

و همچنان سر جای خود میخکوب شده ایم ونام خود را گذاشته ایم منتظر!!!